«Όταν χάνεις, αλλάζεις παιχνίδι... δεν ανακατεύεις την τράπουλα!»

Δεν ξέρω τίνος σοφία ήταν αυτό. Του Λάο-τσέ να ήταν; Του Μάρξ μπορεί; Ή μήπως του Άϊνστάϊν, του Σάρτρ, του Μαρκούζε;;;
Δεν ξέρω. Μπορεί και νά 'ναι δικιά μου και να νομίζω ότι κάπου τήν διάβασα...
ΣΟΦΙΑ είναι πάντως!
Αυτό δεν θα τολμήσει κανείς και καμμία να τό αμφισβητήσει!

Το ερώτημα με τον πρωθυπουργό μας -τώρα που ανακάτεψε την τράπουλα αφού δεν τού βγήκαν οι μπλόφες της συναίνεσης αρχικά και της συγκυβέρνησης μετά- είναι αν ξέρει, αν έχει τις προσλαμβάνουσες παραστάσεις να καταλάβει τί ακριβώς παιχνίδι παίζει.
Διότι για να αλλάξεις το παιχνίδι σου προϋποτίθεται ότι ξέρεις ποιό παίζεις τώρα...
Πράγμα πολύ αμφίβολο για τον κ. Γεώργιο Ανδρέα Παπανδρέου.

Έτσι τόν είδαμε, αμήχανο, να ανακατεύει την τράπουλα και να νομίζει ότι με βαλέδες-ντάμες θα πάρει την παρτίδα...
Την στιγμή που οι άλλοι έχουν καρρέ!
{Για τους μή ποκερίστες σημειώνω ότι "καρρέ" σχηματίζεταιι όταν υπάρχουν 4 ίδια φύλλα. Ότι ακριβώς συμβαίνει τώρα δηλαδή: Το Διεθνές ΝεκροΤαφείο και οι 3 «οίκοι αξιολόγησης» απαρτίζουν διεθνές καρρέ τοκογλύφων... Τα περί "τρόϊκας" είναι παραμύθια. Στάχτη στα μάτια και μόνον...}

Ένα άλλο πρόβλημα με το ανακάτεμα της τράπουλας -και τό σημειώνω αυτό και πάλι για όσους και όσες δεν χαρτοπαίζουν- είναι πως για να πετύχει ως ανακάτεμα, για να έχει έστω ελάχιστες πιθανότητες επιτυχίας, πρέπει η τράπουλα να είναι ΚΑΙΝΟΥΡΙΑ!!!
Δεν γίνεται ανακάτεμα με παλιά τράπουλα! 
Τα φθαρμένα φύλλα κολλάνε μεταξύ τους και όσο και να τά ανακατέψεις δεν πετυχαίνεις τίποτα!!!

Ας τού τό πει κάποιος!

Πού ξέρεις;;; Αν τό ακούσει έτσι ωμά μπορεί και να καταλάβει κάτι...

Μέχρι τότε όμως, εμείς στην Πλατεία, έ!