Αγνώστου (σε μένα...) σοφού:

«Η κακία στον κόσμο δεν είναι αποτέλεσμα της κακίας των κακών αλλά της αδράνειας των καλών».

...υιοθέτηση-αντιγραφή υπό Kλαζομενίου του έλληνος

30/4/11

«Ώϊ... ώϊ... μάννα μου...»

@ Τα επιτόκια δανεισμού μας ξεπέρασαν ακόμα κι αυτά των «πιστωτικών» -λέγε με ...στραγγιστικών- καρτών των ιδιωτών. Και οι ..."Μωραί Παρθένοι" ΓΠαπάν-ΓΠαπάκ σκούζουν με το κακό που τούς (μάς δηλαδή...) βρήκε, παρότι έχουν δώσει «γήν και ύδωρ» στους τοκογλύφους, εφαρμόζοντας λεπτομερώς τις εντολές απομύζησης και εξαθλίωσης των ελλήνων εργαζομένων και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα.
Και να πεις ότι δεν τούς τό 'χαν πεί; Πολλές ...αιρετικές φωνές έλεγαν -και λένε- ότι οι τοκογλύφοι (οι «Αγορές» κομψά), οι εκβιαστές (οι «Αγορές» ξανακομψά) γίνονται πιό απαιτητικοί, αποθρασύνονται, όταν υποχωρείς στις αξιώσεις τους...
@ Άραγε θα τούς φτουρήσει των βρετανών η Κέϊτ;
@ Μάς έχουν πρήξει με την ενίσχυση της ιδιωτικής ΥΣΤΕΡΟ..., sorry... πρωτο-βουλίας ήθελα να γράψω, και της ανταγωνιστικότητας των ελληνικών προϊόντων που οι τιμές τους -θαύμα! θαύμα!- συνέχεια ανεβαίνουν...
Στην μετα-Ζήμενς όμως εποχή όλοι πια ξέρουν ότι ο πραγματικός ανταγωνισμός στην «ελεύθερη» Αγορά γίνεται στο ποιός θα δωροδοκήσει περισσότερο... Για να ανεβάσει μετά τις τιμές όσο τού καπνίσει.
Είναι μεγάλη βρώμα η «ελεύθερη» Αγορά... τί τό περάσατε...
@ Ή θα είναι ο γάμος της τόσο ευτυχής όσο και ο -επίσης λαμπρός!- της Νταϊάνας; Τό απεύχομαι βέβαια...
@ Μάς έχουν πρήξει και με την ιστορία Τσοχατζόπουλου. Τώρα που τα πάντα έχουν παραγραφεί. Όπως δια νόμου είχαν προδιαγράψει.
Δεν παραδέχεται τίποτε ο Άκης... Οπότε δεν θα πληρώσει ούτε το ...φοβερό πρόστιμο των 7.500 ευρών, με το οποίο τιμωρήθηκε ο Μαντέλης που ομολόγησε την δωροληψία...
Αν η βρωμιά είναι νόμος της «ελεύθερης» Αγοράς, η ασυλία είναι νόμος της πολιτικής αγοράς...
@ Και οι λαμπροί -αλλά δυστυχείς- γάμοι νόμος της βασιλικής αγοράς.
@ Κι εκεί που μπλέκουνε ...γλυκά τα πράγματα των λαμπρών αλλά δυστυχών βασιλικών γάμων, της βρωμιάς της «ελεύθερης» Αγοράς και της δωροδοκίας-δωροληψίας είναι στην περίπτωση του βασιλικού συζύγου Βερνάρδου Ολλανδίας, που "είχε πιαστεί στα πράσσα" να έχει δωροδοκηθεί με 10 εκατομμύρια δολλάρια από την Λόκχηντ για να προτιμήσει η χώρα του τα αεροπλάνα της.
Λαμπρά είχε παντρευτεί την Τζουλιάνα (ώ! της δυστυχίας της...)
Λαμπρά είχε ιδρύσει-προέδρευε (17 χρόνια) τη λέσχη Μπίλντερμπεργκ
Λαμπρά αναγκάστηκε να επιστρέψει τα λεφτά, ως ειλικρινή μεταμέλεια...
@ Για το «άδειασμα» του Καραμανλή από τον Αλογοσκούφη («τού τά 'λεγα και απαντούσε "άσε αργότερα"») και του Αλογοσκούφη από την σημερινή ηγεσία της ΝΔ («ήταν λάθος η "απογραφή", μείωσε το κύρος της χώρας») τί να σάς πώ;
Όταν το μωρό δεν βρίσκει να βυζάξει, γκρινιάζει.
@ Για το «άδειασμα» του Παπανδρέου από τον Σημίτη («έχουμε πτωχεύσει. ή κάπως έτσι...) και του Σημίτη από τον Πεταλωτή, τί να σάς πώ;
Μωραίνει Κύριος, όν βούλεται απωλέσαι.
@ Τώρα που ανάφερα «Πεταλωτής» κοίτα να δείς ποιόν θυμήθηκα: Εκείνον τον κυβερνητικό εκπρόσωπο του Αφγανιστάν, όταν έκανε "μπρίφινγκ" για την ταυτόχρονη απόδραση 500 (ούτε ενός ούτε δύο... πεντακοσίων...) κρατουμένων Ταλιμπάν από τη φυλακή της Καταχάρ!
Είχε μιά τόσο, μα τόσο ηλίθια έκφραση... Τάλε-κουάλε ο δικός μας...
Όλοι οι δικοί μας, για να είμαι ακριβής. Από την ιστορική εποχή Μαρούδα, σημειωτέον.
@ Καλή (και αγωνιστική... μόνο έτσι μπορεί να γίνει καλή...) Πρωτομαγιά!
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ , βρέ! Ευθυμείστε!
@ Για να βοηθήσω σ' αυτό θυμίζω ότι δεν είναι μόνον οι βασιλιάδες (και οι πρωθυπουργοί εδώ σε μάς...) κληρονομικοί.
Και η κόρη του Λεπέν «κληρονόμησε» από τον πατέρα της το ναζιστικό κόμμα στη Γαλλία.
Και ο ΓΠαπάκ «κληρονόμησε» την βουλευτική έδρα από τον θείο του ΜΠαπάκ.
Γενικότερα οι «κληρονομημένες» βουλευτικές έδρες στην ελληνική βουλή έχουν υπολογιστεί στις κάπου εξήντα...
Λόγω πελατειακού (αλλά και καλπονοθευτικού εκλογικού) συστήματος προφανώς.
@ Αν αντί ευθυμίας σάς έπιασε μελαγχολία... θα τήν επιτείνω: Ανακοινώθηκε ότι μόνον 6 (έξη) ανά εκατομμύριο έλληνες έχουν δηλώσει μετά θάνατον δωρητές οργάνων για μεταμόσχευση.
Σύνολο 66 (εξήντα έξη) άτομα μόνον δηλαδή...
Γιαυτό αισθανόμουν μιά κάποια μοναξιά, ως φαίνεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια: