Μέ τσίμπησε ποιητικός οίστρος σήμερα...

Αλλοί, αλλοί και τρισαλλοί,

κρίσις των κρίσεων δεινή

επί των κεφαλών μας

επέπεσεν ως αμαζών

και θέλει το κακό μας.

Κρίση που ούτ' ο Πάγκαλος,

απ' την πολλή χαμάρα,

να τήν φαιδρύνει δεν μπορεί

με κάποια σαχλαμάρα.

Αλλοί, αλλοί και τρισαλλοί,

ψάχνουμε νά'βρουμε λεφτά,

καμάρι των τσεπών μας,

μα τά τσεπώνουν οι «Αγορές»

πάντοτε... για καλό μας.

Ψάχνουμε νά'βρουμε δουλειά,

χωρίς πολύ καμάρι,

άφαντη έγινε κι αυτή,

τήν πήρε το ποτάμι.

Αλλοί, αλλοί και τρισαλλοί,

ο Γιώργος μας πρωθυπουργός,

τα μάτια του σβησμένα,

να ταξιδεύει συνεχώς

σαν τα τρελλά τα τραίνα.

Και, πότ' εδώ και ποτ' εκεί

αρλούμπες κοπανάει,

γιατ' είναι νεροπίστολο

το όπλο που που κρατάει.

Νομίζει πως με το μπλά-μπλά

την κρίση θα παγώσει,

πως με τα λόγια τα παχιά

θα τήν μεταμορφώσει.

Έλα στο νού σου, Γιώργο μας,

έλα στα συγκαλά σου

και πάρε και το ΔουΝουΤού

και πήγαινε καλιά σου.

Κι άσε έμάς τους δύσμοιρους

μόνους μας στην αμάχη,

μήπως και τό γλιτώσουμε

το νέο το μπερντάχι.